کمبود منیزیم در بعضی موارد شبیه به کمبودهای پتاسیم و آهن است. اما از نظر محل قرار گرفتن علایم اولیه اختلاف فاحشی با کمبود پتاسیم دارد. بر خلاف کمبود پتاسیم، در کمبود منیزیم برگ‌های جوان گندم در مقایسه با برگ های پیر گیاه رنگ روشن تری دارند. و این حالت شبیه به کمبود آهن است. برک‌های جوان به زودی زرد شده و باز نشده باقی می مانند و گیاه ضمن کاهش رشد دچار پیچ خوردگی برگ ها شده و ظاهر گیاهان تحت شرایط تنش خشکی را پیدا می کند.
اگر کمبود منیزیم به اندازه‌ای شدید باشد، کل طول برگ تا خورده و یا تاب خورده باقی می‌ماند. بعد از مدتی تعدادی از برگها شامل جوانه‌های جدید نیز تا خورده و یا دور خود می‌پیچند. به مرور زمان اگرچه برگها به صورت راست و ایستاده باقی می‌مانند، ولی در زردی برگ‌های جوان لکه‌های تیره و روشن ظاهر شده که نهایتاً منجر به سوختگی برگ می‌شوند. حتی روی مسن ترین برگ ها زردی توأم با لکه های تیره و روشن ظاهر و در بعضی موارد حاشیه برگها رنگ قرمز پیدا می کنند.
در مزرعه گندم کمبود منیزیم عمومیت ندارد ولی در خاک‌هایی که منیزیم موجودشان غیر قابل جذب شده و یا در خاک‌های شنی اسیدی در مناطق با بارندگی زیاد کمبود آن می تواند آشکار شود.علایم کمبود منیزیم در مزرعه به صورت طیفی از رنگ زرد و کوتاه ماندن گیاهان ظاهر می گردد. انجام آزمایش به صورت زیر و رو کردن خاک مزرعه کاهش رشد ریشه را آشکار می سازد.
