کمبود منگنز 
کلرو پلاست‌های موجود در سلول گیاهان نسبت به کمبود منگنز حساسیت بیشتری نشان می‌دهند و این حساسیت منجر به رنگ پریدگی گیاهان می‌شود که در بعضی از حالات کمبود، شبیه کمبودهای آهن و منیزیم است. البته علایم کمبود منگنز می‌تواند کاملا اختصاصی هم باشد.
این علایم در گندم ابتدا در برگ‌های جوان آشکار می‌شوند که در مقایسه با برگ‌های پیر ظاهری زرد و پژمرده پیدا می‌کنند.
سپس لکه و نوارهای برنزی کم‌رنگی در قاعده جوان‌ترین برگی که کاملا باز شده است ظاهر می‌گردد. در اثر کمبود شدید، ممکن است برگ‌های جوان همراه با لکه و نوارهای برنزی تمام طول برگ را فرا گیرند. اگرچه این نوارها بین رگبرگ‌ها هستند، ولی بخاطر بی‌نظمی و لکه‌های ایجاد شده از کمبود آهن متفاوت می‌باشند. این برگ‌های جوان کلروفیل بیشتری را بویژه در نصف پائینی برگ از دست می‌دهند که این قسمت برگ ضمن بروز علایم سوختگی از بین خواهد رفت. کمبود شدید در مزرعه، علایم فوق‌الذکر و خشکی برگ‌های جوان را نشان میدهد. در مزرعه، کمبود منگنز را مانند کمبود آهن می‌توان درخاک‌های آهکی یا بعد از مصرف آهک زیاد مشاهده نمود. در مقایسه با سرسبزی گندم سالم، گندم مبتلا به کمبود منگنز ظاهری رنگ پریده و سست و وارفته دارد. این علایم ممکن است در خاک‌های متراکم در مسیر عبور چرخ ماشین‌های کشاورزی به شدت ظاهر گردند.
