کمبود بُر

با توجه به ماهیت مجهول جذب بُر و عدم تحرک آن در گیاه، علایم کمبود بسیار متفاوت است و به وضعیت آب و هوایی در مراحل خاصی از رشد گیاه بستگی دارد. اولین نشانه مشخص کمبود بُر ترک خوردگی برگ­ های جوان در نزدیک رگبرگ اصلی است. این علامت با تعدادی دندانه­ های غیر طبیعی در حاشیه برگ همراه است، که از طرف مقابل رگبرگ اصلی تا قسمت ترک خورده در طول برگ ایجاد می ­شود. بعضی از برگ­ های جوان به صورت یک نوار خیلی باریک در طول برگ، کلرفیل خود را از دست می­دهند. یکی دیگر از علایم مشخص کمبود بُر که گاهی ظاهر می ­شود، گسترش حالتی شبیه دندانه­ های اره در برگ­ های جوان است که از رشد غیر طبیعی سلول ­ها ناشی می ­شود. با شدت یافتن کمبود بُر، پنجه زنی افزایش می­ یابد و ساقه­ های جدید ظاهری آب گزیده (water- soaked) پیدا م ی­کنند و رنگ پرید ه­تر از قسم ت­های پیرگیاه م ی­شوند. تغییر قابل توجهی در این بر گ­ها به وجود می­ آید و نهایتاً مانند کمبودهای شدید مس و کلسیم بر گ­های جوان ­تر دچار سوختگی شده و خشک می ­شوند.

عقیم شدن گل­ ها نیز از نشانه­ های کمبود بُر است. در مواردی کل خوشه عقیم می ­شود، پرچم­ ها باز نشده و تخمدان رشد نمی ­کند. در بعضی از سال­ ها علایم برگی که اشاره گردید ممکن است ظاهر شوند ولی حالت عقیمی پیش نیاید. در سال­هایی نیز بدون ظهور علایم برگی مشخص، حالت عقیمی به شدت مشاهده گردد. علاوه بر این­ها کمبود بُر به کاهش وزن هزار دانه و چروکیدگی و خشک شدن دانه ها منجر می ­شود.

دیدگاهتان را بنویسید