با توجه به اینکه کمبود آهن مانند کمبود منیزیم باعث اختلال درروند تولید کلروفیل گیاهان می‌شود، در نتیجه علایم کمبودهای آهن و منیزیم در اکثر گیاهان شبیه هم هستند. در کمبود منیزیم و آهن برگ‌های جوان ابتدا تحت تاثیر کمبود قرار گرفته و زرد می‌شوند، در کمبود آهن تفاوت بین رنگ سبز برگ‌های پیر و زردی برگ‌های جوان مشخص‌تر از سایر عناصر نسبتا غیر متحرک است.
حالت زردی ناشی از کمبود آهن در غلات کاملا مشخص می‌شود.که به صورت خطوط متناوب سبز و زرد رنگ می‌باشد. این حالت در کمبود آهن مشخص‌تر و منظم‌تر از کمبودهای منیزیم و منگنز است. تحت شرایط کمبود شدید آهن، برگ‌های جوان‌تر ممکن است به طور کامل کلروفیل خود را از دست داده و رنگ برگ‌ها سفید گردد. زردی برگ‌های جوان برای مدتی باقی می‌ماند، در حالی که در سایر کمبودها، سوختگی برگ- حتی اگر قسمتی از برگ هم سبز باقی بماند- ایجاد می‌شود.
در مزرعه کمبود آهن غالبا در خاک‌های آهکی و یا بعد از مصرف آهک زیاد مشاهده می‌شود. البته کمبود منگنز را نیز می‌توان تحت این شرایط انتظار داشت. ولی علایم از آنچه که اشاره گردید متفاوت است. ضمنا در کمبود آهن گیاهان نسبتا ایستاده باقی می‌مانند. در حالی که گیاهان مبتلا به کمبود منگنز عموما ضعیف و افتاده می‌باشند. رشد گیاه در قسمت‌هایی از مزرعه که خاک آن متراکم شده است(مانند مسیر عبور چرخ ماشین‌های کشاورزی) احتمالا امر طبیعی است. در سایر قسمت‌های مزرعه معمولا زردی عمومی وجود دارد.