منيزيم به صورت كاتيوني جذب مي‌شود. ميزان جذب آن بوسيله كاتيونهاي ديگر، مانند پتاسيم، آمونيوم، كلسيم و منگنز به شدت كاهش مي‌يابد. به اين ترتيب كمبود منيزيم كه بوسيله كاتيونهاي رقيب به وجود مي‌آيد پديده‌اي متداول است.
منيزيم تنها عنصر فلزي موجود در كلروفيل مي‌باشد كه در مركز آن قرار گرفته است، كمبود منيزيم باعث كاهش مقدار كلروفيل مي‌شود و معلوم است كه بدون وجود اين تركيب، زندگي گياه دچار اختلال مي‌شود. منيزيم در تعداد بي شماري آنزيم‌هاي گياهي نقش فعال كننده دارد. اين عنصر در متابوليسم مواد هيدروكربنه بخصوص در چرخه‌اي كه بنام سيكل اسيد سيتريك است و در تنفس گياه نيز موثر است دخالت دارد.
علائم كمبود منيزيم در بعضي موارد شبيه به كمبودهاي پتاسيم و آهن است. اختلاف مهم در اين رابطه، محل علائم در كمبود پتاسيم است. در كمبود منيزيم بر خلاف كمبود پتاسيم برگهاي جوان گیاه تحت تاثير قرار مي‌گيرند. با اين وجود، كمبود مزبور مشابه كمبود آهن است. در اين كمبود برگهاي جوان زرد شده و باز نشده باقي مي‌مانند. اين حالت منجر به پيچ‌خوردگي برگها شده كه به گياه ظاهري ضعيف همانند حالت تنش خشكي مي‌دهد. اگر كمبود منيزيم به اندازه كافي شديد باشد، كل طول برگ پيچ خورده يا تاب خورده باقي مي‌ماند.
