ذرت گياهي يك ساله با قابليت سازگاري مناسب با اكثر مناطق كشور است واز پتانسيل عملكرد خوبي برخوردار است. تنوع آب و هوايي، امكان كشت دوم( تابستانه)،بالابودن نسبي ضريب مكانيزاسيون در ذرت وسطح آگاهي و مهارت كشاورزان ذرت كار، امكان توليد و تامين بذور پايه و هيبريد مورد نياز در كشور، وجود خريد تضميني وحمايت دولت، سرمايه گذاري هاي مناسب قبلي در بخش صنايع خشك كن و فرآوري بذر هيبريد و … از جمله پتانسيلهاي توليد ذرت دركشور مي باشد. امكان برداشت ذرت بصورت علوفه اي يا دانه اي يكي ديگر از امتيازات اين زراعت است كه موجب استقبال كشاورزان ايراتي از اين محصول شده وامروزه بخش عمده علوفه دامداريهاي صنعتي وسنتي از سيلوي ذرت تأمين ميشود .همچنين ذرت دانه اي به عنوان اصلي ترين قسمت جيره ي غذايي طيور در ايران از اهميت خاصي برخوردار بوده
وبه همين دليل طي سال هاي اخير توليد اين محصول اساسي در داخل كشور رشد چشمگيري داشته است ، به نحوي كه توليد آن از 250 هزارتن در سال 1371 به ميانگين1110هزار تن در سال هاي1380-1378
است. به همین ترتيب توليد این محصو ل ا ز 1064 هزارتن در سال 1380 به 1907 هزار تن درسال
1390 رسيد. استان هاي خوزستان، فارس وكرمانشاه تقريبا 65% از توليد اين محصول را برعهده دارند