جذب عمده آهن به صورت دو ظرفيتي مي‌باشد. آهن عنصري غير پوياست بنابراين كمبود آنرا در برگهاي جوان مشاهده مي‌كنيم. كمبود آهن در بسياري از گياهان گزارش شده است. بيشتر اين كمبودها، گرچه نه هميشه، به بالا بودن pH خاك ارتباط داده شده است. كلروز ناشي از كمبود آهن بيشتر مربوط به بالا بودن pH، زيادي فسفر در خاك، آهك زياد و زيادي مقدار بي‌كربنات (HCO3–) در محيط ريشه است.
نقش آهن در گیاه
آهن در فرايندهاي اكسيداسيون و احياء نقش دارد و با تغيير ظرفيت سبب انتقال الكترون مي‌شود كه اين نقش در متابوليسم گياهي بسيار مهم است. وجود آهن در سنتز پروتئين لازم است و از آنجائيكه نقش عمده آهن در سنتز پروتئينهاي همراه كلروفيل است كمبود آن سبب از كار افتادن كلروفيل مي‌شود كه به همين علت رنگ زرد ناشي از كمبود آهن رخ مي‌دهد. كه اين زردي در بين رگبرگها حادث مي‌شود كه رگبرگهاي گياه سبز باقي مي‌مانند و بين آنها زرد مي‌شود. در شرايط خاكهاي غالب مناطق كشور به علت بالا بودن pH خاك و همچنين زياد بودن يون بي‌كربنات، علائم كمبود شديدتر است چرا كه در اين شرايط آهن به فرم غير قابل استفاده گياه مي‌باشد.
علائم كمبود آهن در گیاه
از آنجائيكه كمبود آهن همانند كمبود منيزيم باعث ايجاد اختلال در توليد كلروفيل گياهان مي شود، علائم ناشي از كمبود آنها براي اكثر گياهان مشابه بهم هستند. هر دو كمبود، برگهاي جوان گياه تحت تاثير قرار گرفته و زرد مي‌شوند، اما در كمبود آهن، تضاد بين سبزي برگهاي مسن و زردي برگهاي جوان مشخص‌تر و واضح‌تر از هر عنصر غذايي ديگر نسبتاً غير متحرك است .
در ذرت علائم کمبود آهن بصورت راه راه شدن برگ ظاهر شده که رگبرگ ها سبز و فواصل بین آنها زرد رنگ است. کمبود آهن در خاک های آهکی مناطق خشک شایع تر است.
وجود آهک فراوان در خاک های آهکی و انحلال آنها موجب ایجاد یونهای بی کربنات و کلسیم شده که در هر دو یون موجب کاهش فراهمی آهن می گردد. برای رفع کمبود آهن می توان از کودهای آهن مناسب از مرحله 8-6 برگی مقدمه به بعد تا 3 نوبت به فاصله 15-10 روز یکبار استفاده کرد.
